Planeta Grabia to opowieść pisana z lotu. Starożytni wierzyli w panoptykon – punkt, z którego wszystko widać i który jest daleko, ale nie na tyle, by pozostawał poza doświadczeniem człowieka. Lepiej jest patrzeć na świat z oddali, panoptycznie, widać wtedy więcej. Z lotu ptaka można zauważyć jak nasz świat jest piękny, ale także, że zmienił się niewyobrażalnie. Przez dekady eksploatacyjnej działalności człowiek stał się głównym powodem suszy, wymierania środowisk setek gatunków zwierząt. Oby te nasze pojezierza, jak to pod Trokami – stolicy litewskich Karaimów, trwały, a nie wysychały jak to się już dzieje pod Koninem i Gnieznem

Planet Grabia is a story written from a flight. The ancients believed in panopticon – a point from which everything can be seen and which is far away, but not enough to be beyond human experience. It is better to look at the world from a distance, panoptically, then you can see more. From a bird’s eye view you can see how beautiful our world is, but also that it has changed unimaginably. For decades of operational activity, man has become the main reason for drought, extinction of environments of hundreds of animal species. May our lake districts, as it is near Trakai – the capital of the Lithuanian Karaims, last, and not dry up, as it has already happened near Konin and Gniezno